παγγνωσία

η

θεολ. η ικανότητα τού θεού να γνωρίζει τα πάντα χωρίς κανέναν περιορισμό, η παντογνωσία τού θεού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -γνωσία (< γνώση), με αφομοιωτική τροπή τού -ν- σε -γ-. Η λ. μαρτυρείται από το 1890 στην εφημερίδα Εφημερίς].